ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ

ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Όχι, μη φοβηθείτε. Μείνετε μαζί μου, δεν θα σας τρομάξω. «Δαίμονες» λέμε κι όλοι φαντάζονται τερατόμορφα πλάσματα γεμάτα κακία. Δαίμονες έχουμε παντού, μέσα-έξω. Είναι σαν μικρόβια που μαθαίνεις να ζεις μαζί τους. Κηρύττεις ειρήνη με αυτούς γιατί μόνον έτσι θα καταφέρεις να τους αποδυναμώσεις. Βγάζεις λευκό καπνό στους δαίμονες όταν μία λέξη που άκουσες, δεν πέρασε απαρατήρητη γιατί αν θέλεις να γνωρίσεις στ’ αλήθεια τους ανθρώπους, άκουσε τους όταν δεν νομίζουν πως ακούς. Δες τους όταν αγνοούν την ύπαρξή σου. Εκεί θα βρεις δαίμονες ανάμεσα σε ο,τι νομίζουν εκείνοι πως είσαι μαζί τους και σε αυτό που εσύ ξέρεις πως είναι οι ίδιοι.

ΔΑΙΜΟΝΕΣ λέμε κι όλοι σκεφτόμαστε κακία μα δεν υπάρχει κακία στον κόσμο τελικά. Υπάρχει μόνο αγνωμοσύνη γιατί όσα κάνεις λάθος είναι επειδή δεν έμαθες ηρωικά να τα κάνεις σωστά. Αφήστε και την ηθική, ποιος υπολόγισε σύστημα αξιών με περγαμηνές και ψευτο-βαθμούς; Βγήκαν και οι πλαισιωμένοι κονσερβοποιημένοι ηθικολόγοι να μας διδάξουν τους δαίμονες. Όχι δα! Δεν έχει τίποτε εδώ παρά μόνο αγγέλους και δαίμονες κι όποιος έχει μάτια να δει, θα τους κεράσει και τους δυο χαμογελώντας.

Ο ένας ήρθε για να μείνει, ο άλλος ήρθε για να φύγει. Μην τους μπερδέψετε όμως, ο ένας λέει ψέματα επειδή φοβάται την αλήθεια κι ο άλλος λέει αλήθεια επειδή φοβάται το ψέμα. Φόβος θα πείτε και οι δυο; ΝΑΙ, ποιος είπε πως ο φόβος είναι κακός; Δείξε μου συναίσθημα να σου μετρήσω αγγέλους!! Δεν είναι κακό να φοβάσαι λίγο, αρκεί να μην σου κόβεται η ανάσα. Το ένα φέρνει ζωή και το άλλο γίνεται ευθανασία. Μη σε νοιάζει αν φοβάσαι. Μόνο τον φόβο μη φοβάσαι. Εκείνος είναι δαίμονας και λέει το μεγαλύτερο ψέμα. Ξέρεις ποιο; Πως δε θα έπρεπε να φοβάσαι… Όχι δα!