ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ…….

Δεν είμαι υπνόσακος να σκεπάσεις το σώμα σου όταν κρυώνει, είμαι αυτός που κοιμάται δίπλα σου με δικό της υπνόσακο. Δεν είμαι ουράνιο τόξο να σβήσεις εκεί την τραχύτητα της ζωής σου, είμαι ήλιος που παίζει κρυφτό με τα σύννεφα. Δεν είμαι η σωτηρία σου από τέρατα που σε μάτωσαν, δεν είμαι νεράιδα με μαγικά ραβδιά, είμαι κι εγώ το ίδιο ευάλωτη με σένα, το ίδιο ματωμένη, το ίδιο “Σταχτοπούτα”.

Δεν είμαι κλειδί ν΄ανοίξεις το κουτί της Πανδώρας, δεν είμαι η Πανδώρα, έχω μπαούλα κι εγώ να ανοίξω και σεντούκια να κλάψω. Δεν είμαι μάνα σε παιδιά που δεν γέννησα, δεν είμαι γυναίκα σε άντρα που δεν χρωστάω, δεν είμαι κάτι στην φαντασία κανενός, δεν είμαι αναρρίχηση μιας ημέρας για το τρόπαιο της εμπειρίας, δεν είμαι καν το βουνό που θ’ανέβεις για να βάλεις σημαία.

Δεν είμαι αντικείμενο να εξιλεωθείς, να συγχωρεθείς ούτε και ν΄ αναστήσεις. Δεν είμαι οι ευχές θερινής νυχτός όταν όλοι έχουν μεθύσει, είμαι η ΑΛΗΘΕΙΑ που δεν έχει ανάγκη τη μέθη για να φανεί. Δεν είμαι είδωλο, δεν είμαι τραγούδι ψευτοκαημού για όσους δεν τόλμησαν να ρισκάρουν, δεν είμαι κρεβάτι να ξεχαστείς, είμαι πάτωμα να τα θυμηθείς όλα. Δεν είμαι τίποτα ούτε κι ένα κάτι να γίνεις εσύ “ΟΛΑ ΟΣΑ”.

Είμαι άνθρωπος και πρόσωπο και πριν τις οπές στο σχήμα του προσώπου, θα βρεις σχήμα ζωής, το ρήμα ΕΙΜΑΙ και όλα τα υπόλοιπα θα χρειαστεί να τα ρωτήσεις.

Όχι επειδή είμαι σπουδαία…Αλλά επειδή ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΙΜΑΙ. Κι αυτό είναι αρκετό…