ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΔΙΑΖΥΓΙΟ- ΔΙΧΑΣΜΟΣ

 Όταν χωρίζουν δυο γονείς, τα παιδιά προσωρινά βιώνουν έναν εσωτερικό διχασμό. Αυτός δεν θα είναι απαραίτητα μόνιμος, πράγμα που θα εξαρτηθεί από την παιδαγωγική των γονέων πριν και μετά το διαζύγιο.

Ύστερα από ένα διαζύγιο, (συνήθως όταν ένας σύζυγος αποχωρήσει από την οικία), τα παιδιά επαναπροσδιορίζουν τους ρόλους, τους όρους και τους κανόνες που προϋπήρχαν μες στο σπίτι και το κάνουν με κάθε γονέα ξεχωριστά.

Αν ένα παιδί βρισκόταν σε χαλαρό καθεστώς οριοθέτησης με χατίρια και εξουθενωτικές διαπραγματεύσεις, τότε το παιδί θα δοκιμάσει να διεκδικήσει εκ νέου το ρόλο αυτό και μάλιστα πιο σθεναρά από ποτέ.

Εκεί καλούνται οι γονείς που χωρίζουν να επιβάλλουν με ακόμα μεγαλύτερη πειθώ τα όρια καθώς έτσι μεταφέρουν ένα κλίμα ασφάλειας και αξιοπιστίας στο παιδί. Είναι τραγικό το λάθος των ενοχικών γονέων που επειδή χωρίζουν, καλοπιάνουν και λυπούνται τα παιδιά τους, είναι κάτι που τους επιβεβαιώνει περαιτέρω πως το διαζύγιο διέλυσε τον γονεϊκό ιστό.

Μάλιστα δε, πρέπει οι δυο γονείς να έχουν κοινή παιδαγωγική σε αυτό, είτε από μόνοι τους, είτε μέσω ειδικού. Μη δείχνετε λύπηση, αδικαιολόγητη επιείκεια ή ασταθείς συμπεριφορές στα παιδιά σας επειδή χωρίσατε. Αυτό τα βυθίζει περισσότερο στον εσωτερικό διχασμό.

Πολλά παιδιά γίνονται χειριστικά, εκβιάζουν τους γονείς και μπαίνουν ανάμεσα στους δυο πρώην συζύγους, προκειμένου να γίνει το δικό τους θέλημα. Η απάντηση εδώ είναι ΟΧΙ. Η περίοδος της δοκιμασίας στα παιδιά με διαζύγιο είναι έξι έως δώδεκα μήνες. Ύστερα από αυτό το διάστημα, θα πρέπει να αναμένουμε ομαλότητα και σχετική ισορροπία στη συμπεριφορά των παιδιών μας, αλλιώς πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικό.

Τέλος, αν υπάρχει έλευση τρίτου προσώπου, μιας συντροφικής σχέσης, αυτό απαιτείται ειδικά τον πρώτο καιρό, να γίνει πολύ διακριτικά και χωρίς πολλή έκθεση στο παιδί. Από την άλλη, αν ένα παιδί εκβιάζει “Η αυτός/η ή εγώ”, τότε πρέπει να αναθεωρήσουμε σίγουρα την παιδαγωγική μας διότι αυτό σημαίνει πως το παιδί μας δεν έχει μάθει ούτε τα όρια, αλλά ούτε έχει εμπιστοσύνη στον δικό μας γονεϊκό ρόλο.

Πριν χτίσετε εκ νέου συντροφικές σχέσεις, περάστε χρόνο με το παιδί σας για να ξέρει πως η μια κατάσταση δεν απειλεί την άλλη.

Όλα γίνονται, απλώς θέλουν αγάπη, σύνεση, γνώση και υπομονή.