ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ…

Εγώ, εγώ κι εγώ. Το έκανες υποκείμενο, ρήμα κι αντικείμενο. Λάθος και παράλειψη. Το εγώ δεν είναι κακό, εξαρτάται από τι συνοδεύεται. Εγώ έχω ή Εγώ είμαι; ΕΓΩ Κάνω ή γίνομαι; Εγώ ξέρεις ποια είμαι;

Είμαι όλα όσα Ονειρεύτηκε Ο Θεός για μένα πριν προλάβω να γεννηθώ. Είμαι όλα όσα δεν κατάφερε η κακία του κόσμου να με καταντήσει. Είμαι αυτή που πάει στην κόλαση για να με φέρει πίσω. Αυτή που καίγεται ζωντανή με κραυγή σιωπής μέχρι να την ακούσω. Είμαι αυτή που αναδύεται εκεί που όλοι ναυάγησαν ελπίδες. Είμαι εκεί που κανείς δεν πεθαίνει, κανείς δεν χάνεται και κανείς δεν φοβάται. Είμαι εκεί που η φαντασιακή μοναξιά γίνεται νεράιδα πραγματικής μοναχικότητας.

Ποιος είπε ότι η λέξη «μόνος» σημαίνει εγκαταλελειμμένος; Ποιος τόλμησε να πείσει εμένα που μάτωσα παντού ότι το αίμα μυρίζει φαρμάκι; Όχι, αίμα είναι αίμα και είναι ΟΛΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ. Τέρμα οι μεταγγίσεις, τέρμα οι ψευτοενέσεις. Εγώ ΕΙΜΑΙ όλα όσα δεν έδειξε ο καθρέπτης όταν τον έσπασαν οι προηγούμενοι κατά λάθος.

ΕΙΜΑΙ όλα όσα συγκρατήθηκαν μόνα τους ενωμένα με μόνη δίψα μια μέρα να δω το μωσαϊκό και να χαμογελάσω επιτέλους. Να δείξω πως όλα είναι καλά, όλα είναι μέσα μας, είμαστε όλα όσα χρειάστηκε ποτέ να γίνουμε κι απλώς έχουμε κουρτίνες ενός θεάτρου να σκίσουμε.

Η ζωή δεν είναι ανακάλυψη. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. ΕΙΜΑΙ ήδη. Απλώς μένει να γίνω…ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΩΣ…