Κοινωνικά Ψυχολογία

Όταν λέω ψέματα μαμά…..

Όταν λέω ψέματα μην εμβαθύνεις αλλά μην εφησυχάζεις κιόλας. Όταν λέω ψέματα φοβάμαι μη με μαλώσεις, γιατί κάποια εικόνα μου θα τσαλακώσω, κάποιον καθρέπτη θα σπάσω. Όταν λέω ψέματα θεώρησε με αδύναμο μα και δυνατό μαζί. Κάποια αδυναμία κρύβω και με κάποια δύναμη παλεύω να την κρύψω.

Όταν λέω ψέματα μαμά σκέψου μήπως είπες εσύ κάποιο σε μένα πρώτα. Όταν λέω ψέματα είναι γιατί νοιώθω άσχημος κι ανεπαρκής μα μη με αφήσεις να τα λέω. Βάλε μπροστά μου καθρέπτες να ξεχωρίσω εμένα από αυτά. Σαν το καρκίνο από καρκινοπαθή.

Όταν λέω ψέματα μαμά μη ντραπείς, γιατί όλοι έχουν τρόπους να φοβούνται, μα εγώ διάλεξα αυτόν. Διάλεξα το ψέμα να δηλώσω ανυπαρξία, σε κάτι που ούτε εγώ δέχομαι μέσα μου, πόσο μάλλον να βελτιώσω.

Όταν λέω ψέματα σκέψου μήπως και χρειάζομαι τη φαντασία για να επιβιώσω. Εσείς οι ενήλικες πόσα ψέματα λέτε και με τόσο λιγη φαντασία; Όταν λέω ψέματα μαμά μη φοβηθείς κι εσύ. Βάλε με απέναντι και ρώτα: “Τί φοβάσαι;” Κι αν τίποτε δεν πω, ρώτα εσένα τι φοβάσαι, πάλι θα το βρείς…