Μην φέρεις στο κόσμο παιδί για να γίνεις εσύ γονέας, φέρτο για να γίνει αυτό παιδί.
Μην του διδάξεις ΤΙΠΟΤΑ εκτός από όσα έμαθες με αίμα, δάκρυ ή γέλιο.
Μην του δώσεις τίποτα που δεν μπορεί να το κάνει εικόνα και εικονοστάσι μαζί.
Μην του εξηγήσεις τίποτα που εσύ δεν εμπέδωσες ήδη για σένα.
Μην το μπερδέψεις με την παρουσία σου, μην το ματώσεις με την απουσία σου.
Μην του πεις ψέματα επειδή εσύ δεν αντέχεις την αλήθεια.
Μην το φοβηθείς επειδή είναι ζωηρό, μην το ενοχοποιήσεις επειδή δεν ειναι ίδιο με σένα.
Μην το καθηλώσεις βαλσαμωμένο φυτό στο δικό σου θερμοκήπιο επειδή εσυ έμαθες να ζεις ακίνητος.
Μην ξεχάσεις να το νανουρίσεις το βράδυ νομίζοντας οτι δεν σε άκουσε, δε σε μύρισε, δεν σε ένοιωσε.
Μην αφήσεις τίποτα να πέσει κάτω γιατί αυτό το παιδί δεν είναι δικό σου.
Είναι δικό μου, δικό του, όλων μας. Ας αγαπάμε τα παιδιά, δεν έχουμε τίποτε καλύτερο να κάνουμε…
Χριστίνα μπογιατζή
Ψυχολόγος Παιδοψυχολογος
Λογοπαθολογος
Υπ. Διδάκτωρ ΕΚΠΑ
