Κοινωνικά Ψυχολογία

Αποδημητικά πουλιά…….

Αποδημητικά πουλιά. Βγήκε και τραγούδι, «…από κανάρα σε κανάρα…» και χορέψαμε μες στη κοσμοχαλασιά. Βαφτίσαμε τη φοβία για τη σχέση «ελευθερία» και φαντασιωθήκαμε τη θεραπεία από τη βλακεία μας.

Ποια ελευθερία; Πήραμε τους φόβους στην πλάτη και γίναμε απόδημοι της ίδιας της αγάπης. Βλέπεις γύρω σου άντρες που τολμούν το πρότερο πλησίασμα, μα τρέμουν την κυλιόμενη σκάλα της σχέσης. Βλέπεις και γυναίκες που ενώ ξέρουν πια καλά για πόσα είναι ικανές, κάνουν τις παιδούλες. Γιατί; Αποδημητικά πουλιά; Όχι, δεν είμαστε επειδή εκείνα ξέρουν με ακρίβεια να επιστρέφουν. Οι ανθρωποι που δεν ανοίγονται στις σχέσεις δεν επιστρέφουν επειδή δεν ήρθαν ποτέ. Άνθρωποι που ένιωσαν διαστολή στο αίμα τους κι όμως αποφάσισαν να ζήσουν για πάντα με φάρμακα κι όχι τον ήλιο. Γέμισαν οι δρόμοι φάρμακα, χημεία γεμίσαμε παντού μες στις ψευτο-διασκεδάσεις του νου μας, μες στις αδιαφόρετες κουβέντες των κουμπάρων, που αναγκαστικά πια θα τραπεζώνονται εις το διηνεκές.

Φοβηθήκαμε τόσο ο ένας τον άλλον που ούτε να τσακωθούμε μπορούμε πια. Ούτε να πεις και καμιά λέξη παραπάνω έτσι να δεις πόσο άχαρος έγινες για μια στιγμή. Να βγάλεις εκείνο τον ανασφαλή εαυτό, που ψάχνει την αλήθεια στο ΕΝΑ. Εκείνη τη στιγμή, που όποιος σε αγαπάει πραγματικά, δεν θα έχει δίλημμα να σε συγχωρέσει, γιατί τόσο καιρό πριν, είχε προλάβει να μάθει ποιος είσαι. Μα οι άνθρωποι δεν ξέρουν να συγχωρούν τους ανθρώπους γιατί δεν μπήκαν στον κόπο να τους γνωρίσουν ποτέ σε βάθος.

Όχι δεν είμαστε αποδημητικά πουλιά, είμαστε φυγάδες. Δραπετεύουμε από φυλακές που δεν υπάρχουν καν. Η σχέση είναι άνοιγμα όπως κι ουρανός. Όλα θα τα πεις, όλα θα γίνεις, όλα θα τα εξομολογηθείς. Κι αν σε δούνε και λίγο να ψυχορραγείς, μη φοβάσαι…

Τα Αποδημητικά Πουλιά, έχουν ήδη μέσα τους γεωγραφικούς χάρτες, έχουν βάλει σημάδια λίμνες και βουνά και ξέρουν καλά τις πατρίδες. Θα σε βοηθήσουν οι συνταξιδιώτες σου. Ουρανός είναι αυτός, όλους τους χωράει.