ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ Κοινωνικά

-Άθος ή Πάθος ή Λάθος ή Βάθος

-Άθος, ή Πάθος ή Λάθος ή Βάθος
Μας έφαγε η παραφιλολογία του πάθους κι απολέσαμε το βάθος. Διαβάσαμε “Σ’αγαπώ” παντού στους τοίχους και δεν είδαμε πως πέφτουμε συνέχεια πάνω τους. Δακρύζεις για το τέλος κι ο άλλος ακόμη γράφει την παράγραφο. Ρωτάς για τον επίλογο και σου εξηγεί τον τίτλο. Ξέρεις γιατί; Γιατί η αγάπη όντως δεν ασχημονεί, ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ γιατί δεν είναι αγάπη αν ζει στο κενό.

Η αγάπη δεν είναι τίποτα χωρίς παρουσία και μελάνι σε πίνακες που κάτι- έστω κάτι- θα είχαν να πουν. Βαρέθηκα και κουράστηκα κι εκείνη τη μάγισσα που γίνεται νεράιδα αν έχεις φόντο λευκό, βαρέθηκα τη σιωπή. Μπαλαντέρ αθάνατο να σε φέρει σε σημείο θανάτου ή να σε τρελάνει.

Ξεχάσαν να μιλούν οι ερωτευμένοι λέει, γιατί όταν αποφάσισαν να φύγουν, έφυγαν για να μην πληγώσουν. Τι μας λες καλέ; Από πότε η σιωπή έγινε αμνηστία? Από πότε το λευκό έγινε το μαγικό φίλτρο του παπαστρουμφ να ξορκίσει τη δειλία;

Δεν ήξερα πως εκείνες οι ματωμένες νύχτες μοναξιάς και απορίας για μια αβέβαιη προδοσία θα ήταν και λόγος ν’ αφήσω στεφάνια!

Όχι, δεν είναι έτσι η αγάπη. Η αγάπη έχει παρουσία, η αγάπη δεν αποφασίζει μόνη της, δεν λύνει κάβους σε καράβια που δεν της ανήκουν. Η αγάπη έχει θάρρος και παραδέχεται ακόμη κι επίλογο της, έχει βάθος κι αποδέχεται ακόμη και τον πνιγμό της.

Κι αν ποτέ χαροπαλεύει επειδή ο έρωτας της ξεσήκωσε τα μυαλά, ποτέ δεν νικιέται από εκείνον γιατί ξέρει πως ο έρωτας είναι φλόγα μα η ζέστη έρχεται μόνο από την ίδια.