Τίτλος για όλους, επιλογή για λιγοστούς. Δρόμος ζωής, δρόμος δύσβατος να είσαι απλά εσύ, να ξέρεις ποιος είσαι και να χτίζεις λιθαράκι-λιθαράκι όσα θέλεις να γίνεις.
Οι άνθρωποι διαλέγουν δρόμο ζωής μα πρώτα πρέπει να απορρίψουν μονοπάτια σκοτεινά που τυγχάνουν πολύχρωμου φωτισμού. Όχι, δεν είναι λούνα παρκ η αληθινή ζωή. Είναι ένα μονότονο φως μα και παντοτινό. Μοιάζει βαρετό μα είναι τροφή για τη ψυχή.
Δρόμος ζωής δεν είναι μόνο όλα όσα είσαι μα και όσα χρειάζεται να βάλεις πίσω σου για να ζήσεις χωρίς αυτά. Δρόμος ζωής είναι ο μακρύς δρόμος με διόδια που κάθε φορά θ ‘αναρωτιέσαι γιατί φτάνεις τόσο αργά και γιατί δεν έχεις δίπλα σου άλλους, μα στο τέλος θα τους βρεις χιλιόμετρα μακρυά γιατί δεν ήξεραν πόσο ανέξοδα ήταν τα διόδια μπροστά στην ψυχή τους.
Μη θυσιάσεις κανέναν εαυτό για τα διόδια του πόνου. Μην φοβηθείς κανέναν πλανόδιο κλόουν που θα γελάσει επειδή φάνηκες εσύ σοβαρός. Δρόμος ζωής είναι ο εαυτός μας, δεν είναι μόνο η αγάπη. Ένωσε τα και θα ζήσεις για πάντα.
Δρόμος ζωής είναι και δεν είναι για πολλούς. Στο λέω μη θαρρείς πως γίναμε έτσι από λεωφόρους, όχι! Τα μικρά μονοπάτια μας έκαναν ευάλωτους. Εκείνα που ενώ τα περπατήσαμε μεθυσμένοι στο σκοτάδι, τελικά μας δίδαξαν πως δεν τα χρειαζόμαστε πια.
