ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ

ΜΝΗΜΗ

Μνήμη γίνεται η ζωή μα αφήνει πίσω της στιγμές. “Η ευτυχία είναι στιγμές” είχε πει κάποτε ο αγαπημένος μου πατέρας. Μου φάνηκε ανεπαρκές γιατί μετρούσα τις στιγμές σε δευτερόλεπτα κι όχι σε μνήμες. Μα είναι μνήμη όλη η ζωή, όχι επειδή ζεις για να θυμάσαι, μα επειδή ξεχνάς για να ζεις.

Μνήμη είμαστε αλλά όχι αυτού που κάναμε ούτε εκείνου που αποκτήσαμε μα όλου αυτού που γίναμε με ή χωρίς οτιδήποτε. Μνήμη είναι η ζωή σου επειδή στις στιγμές δεν μετράει το ρολόι, μετρά όλα όσα επιτρέπεις να νιώσεις σε σχέση με ό,τι είναι δίπλα και μέσα σου.

Μνήμη είναι όλα κι ας ακούγεται πεζό, διανοητικό και ρηχό. Όχι δεν εννοώ μνήμη νοός, εννοώ μνήμη ψυχής που κάποτε ήξερε απλά να υπάρχει, να στήνει τις κούκλες και τα αυτοκινητάκια έξω από το κουκλόσπιτο της Barbie, το καράβι Playmobil και να μιλάει μόνη της λύνοντας προβλήματα που η ίδια προφασιζόταν πως είχε.

Μνήμη ψυχής είμαστε, ψυχή που ξέρει την εισπνοή πριν προλάβει ο πνεύμονας να εκπνεύσει το διοξείδιο, μνήμη ψυχής είμαστε που όλα φαίνονται ξεκάθαρα όταν κλείσεις τα μάτια. Μνήμη είμαστε αλλά όχι από ιστορικότητα λαθών και ψεύτικα χιλιοειπωμένα βιογραφικά.

Είμαστε όλα όσα θυμόμαστε πως αισθανόμαστε δίχως την παραμικρή προσπάθεια να σκεφτούμε, να θυμηθούμε ή να περιγράψουμε. Μην μπερδεύεστε… Μνήμη δεν έχει μόνο το μυαλό. Έχει κυρίως η ψυχή και την λένε… Ζ Ω Η.