ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ

ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ…..

Ετυμολογία και εξήγηση: χωράς μαζί. Χωράς με κάποιον ή με κάτι; Ή μήπως χωράς πάλι στα ρούχα που φορούσες; Αν υπήρχε όνομα για την τροφή του μυαλού, ίσως την έλεγαν “ερέθισμα”, μα η τροφή της ψυχής είναι η ευρυχωρία.
Είναι η συγχώρεση. Εκεί που παρίστασαι αντιμέτωπος με όσα ήσουν, όσα έγινες και όσα δεν θέλεις πια να είσαι. Η συγχώρεση δεν είναι για τους άλλους, δεν είναι μετάλλιο, δεν είναι δώρο έκπληξη για το τέλος. Η συγχώρεση είναι δρόμος, είναι γη και ουρανός, είναι άγγιγμα από ο,τι κολυμπάει σε ό,τι πετάει γιατί ενώνει σκοτάδι με φως.
Η συγχώρεση δεν είναι λέξεις, είναι βίωμα. Η συγχώρεση δεν είναι σκόρπισμα, είναι άνοιγμα. “Όχι, δεν θα το ξανακάνεις αυτό σε μένα, αλλά σε συγχωρώ”. Συγχωρώ δεν σημαίνει ξεχνώ, σημαίνει επιτρέπω το τραύμα να γίνει πληγή, την πληγή να γίνει ουλή και στο τέλος ένα απλό σημάδι. Έχει δίδαγμα το σημάδι μα δεν πονάει πια. Έχουμε “αρκετό” σώμα να χωρέσει τόσα σημάδια, πώς αλλιώς θα χαρτογραφούσαμε τη ζωή μας;
Ο άνθρωπος έχει δύο επιλογές. Συγχώρεση ή ενοχή. Όσο αίμα και αν χύσεις, ο,τι δεν συγχωρεθεί θα καταλήξει σε ενοχή. Ύπουλα θα συρθεί σαν ερπετό μες τη ψυχή, θα σε πείσει πως έχεις δικαίωμα να μην χωράς μαζί κι έτσι θα σε πνίξει.
Έχετε παρατηρήσει πως οι άνθρωποι που δεν συγχωρούν κανέναν, τελικά δεν συγχωρούν σε τίποτα τον εαυτό τους; Ενοχή ή συγχώρεση; Ανοίξτε τις πόρτες λοιπόν μήπως και ο θόρυβος τους μας βοηθήσει να συναντηθούμε επιτέλους