Η Ιστορία μας

Τρίπολη – Ιστορική αναδρομή

Η πόλη ξεκίνησε σαν ένας μικρός οικισμός τσοπάνων και γεωργών. Πρώτη αναφορά στο όνομα της Τρίπολης γίνεται το 1467, ενώ ήταν γνωστή και ως Τριπολιτσά ή Ντροπολιτσά και πιο παλιά ως Υδροπολιτσά ή Δρομπογλίτσα.

Κατά τα τελευταία προεπαναστατικά χρόνια η Τρίπολη είχε  20000 κατοίκους. Κατά την περίοδο αυτή, η Τρίπολη έγινε Πασαλίκι. Το 1770, μετά την Ορλωφική Επανάσταση, οι Οθωμανοί τιμώρησαν τους χριστιανούς κατοίκους της πόλης, εξοντώνοντας περίπου δύο χιλιάδες άτομα. Αμέσως μετά κατέβηκαν στην Πελοπόννησο ορδές Αλβανών, που είχαν αρχικά καλέσει οι Οθωμανοί για βοήθεια. Αυτοί παρέμειναν στην Τρίπολη και γενικότερα στο Μοριά έως το 1779, λεηλατώντας και σφάζοντας τον πληθυσμό, ερημώνοντας σχεδόν την Πελοπόννησο. Τότε ο Σουλτάνος διέταξε οθωμανικό στρατό να εκστρατεύσει στην Πελοπόννησο. Το 1779 οι Αλβανοί υποτάχθηκαν στον Οθωμανικό στρατό και ως τρόπαιο 4000 κεφάλια Αλβανών στήθηκαν πυραμίδα στα ανατολικά της πόλης. Στην επιχείρηση κατά των Αλβανών ληστών συμμετείχαν και Πελοποννήσιοι και κυρίως η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων.

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΤΕ….

Το 1807 πήγε και εγκαταστάθηκε στην Τριπολιτσά ο Βελής Πασάς, γιός του θρυλικού Αλή Πασά των Ιωαννίνων. Πήρε μαζί του 12.000 στρατό και έκανε την Τριπολιτσά την ισχυρότερη στρατιωτική βάση των Τούρκων στη νότια Ελλάδα.

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821 η πόλη πέρασε σε Ελληνικά χέρια μετά από πολύμηνη πολιορκία, που είχε ως αποτέλεσμα την άλωση της πόλης. H πολιορκία της Tριπολιτσάς, στην οποία είχαν συγκεντρωθεί περισσότεροι από είκοσι χιλιάδες άμαχοι μουσουλμάνοι και αρκετές χιλιάδες ενόπλων, κράτησε αρκετούς μήνες, έως τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη. Κατά τον τελευταίο μήνα, της πολιορκίας ο κλοιός είχε γίνει πλέον ασφυκτικός και τα εφόδια της πόλης είχαν εξαντληθεί. Τότε πλήθος χριστιανών, οι οποίοι εποφθαλμιούσαν τα λάφυρα που θα αποκόμιζαν από την κυρίευση της πόλης, είχαν συγκεντρωθεί στο ελληνικό στρατόπεδο. Την πτώση της Tριπολιτσάς ακολούθησαν σκηνές τυφλής βίας. Χιλιάδες Οθωμανοί, άμαχοι στην πλειονότητά τους, αλλά και οι Εβραίοι της πόλης έγιναν θύματα μιας απερίγραπτης σφαγής, που διήρκεσε τρεις μέρες. Σφαγιάστηκαν περίπου 16.000 Τούρκοι, Εβραίοι και Αρβανίτες, καθώς και περίπου εκατό Έλληνες από το στρατό των επαναστατών.

Γράφει ο αυτόπτης μάρτυς Μαξίμ Ρεμπό: “Συχνά ένας Έλληνας που πάει να μαχαιρώσει έναν Μουσουλμάνο, τον παρατάει για να σκοτώσει έναν Εβραίο. Οι Ισραηλίτες της Τριπολιτσάς θανατώθηκαν όλοι, οι περισσότεροι από αυτούς στην πυρά, εξαιτίας του μεγάλου μίσους που έτρεφαν γι’ αυτούς οι Έλληνες, μετά τις φρικαλεότητες που είχαν διαπράξει οι Εβραίοι της Κωνσταντινούπολης εναντίον των Χριστιανών της Πόλης και πάνω στο σώμα του Πατριάρχη Γρηγορίου”!

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης αναφέρει στο ημερολόγιό του σχετικά με την απελευθέρωση της Τρίπολης “Το ασκέρι όπου ήτον μέσα, το ελληνικό, έκοβε και εσκότωνε, από Παρασκευή έως Κυριακή, γυναίκες, παιδιά και άντρες, τριάνταδύο χιλιάδες. Το άλογό μου από τα τείχη έως τα σαράγια δεν επάτησε γη. Έλληνες εσκοτώθηκαν εκατό.”

ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ

Το 1825, ο Ιμπραήμ Πασάς ανακατέλαβε την πόλη, αφού πρώτα κάηκε κατά διαταγή του Κολοκοτρώνη. Τρία χρόνια αργότερα, οι Έλληνες άρχισαν στενή πολιορκία. Την 16η Φεβρουαρίου 1828, ύστερα από ρητή διακοίνωση των Προστάτιδων Δυνάμεων και την καταστροφή του τουρκικού στόλου στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, ο Ιμπραήμ εγκατέλειψε την πόλη. Όμως, πριν μπουν στην πόλη οι Έλληνες, ο Ιμπραήμ την πυρπόλησε και  γκρέμισε τα τείχη της για να εκδικηθεί το κάψιμο του στόλου του στο Ναυαρίνο. Η Τριπολιτσά καιγόταν για εννιά μέρες (7-16 Φεβρουαρίου 1828). Ήταν η τρίτη κατά σειρά καταστροφή της πόλης. Όλα σχεδόν τα κτίρια της, εκτός από τις δημοτικές πηγές, καταστράφηκαν. Το μόνο κτίριο που φαίνεται να επιβίωσε είναι το “Μαντζούνειον” ή “Καθολικόν”, που σήμερα στεγάζει τη δημοτική βιβλιοθήκη και παλαιότερα τη Φιλαρμονική της Τρίπολης.

Θα πρέπει να αναφερθεί, ότι έντονη ήταν δραστηριότητα της Φιλικής Εταιρείας στην Αρκαδία, αλλά ειδικότερα στην Τρίπολη, παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν τότε στην πόλη. Η Φιλική Εταιρεία  άρχισε να στέλνει στην πόλη εκπροσώπους της από το 1818, έτσι η Τρίπολη έγινε ένα σημαντικότατο κέντρο της Φιλικής Εταιρίας. Στο σύνολο 1039 Φιλικών, 200 ήταν Αρκάδες και ανάμεσά τους 40 Τριπολίτες. Σημαντικές προσωπικότητες μεταξύ των Φιλικών, με μεγάλη συμβολή στον αγώνα, υπήρξαν οι αδελφοί Σέκερη και ο Παναγιώτης Αρβαλής.

Η Αρκαδία έχει μακραίωνη αθλητική ιστορία. Οι Αρκάδες αθλητές στην αρχαιότητα λάμβαναν πάντα πρώτες θέσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Τέλος το Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο της Τρίπολης είναι το μεγαλύτερο κέντρο του Νομού. Διαθέτει ανοιχτό στίβο, στεγασμένες εγκαταστάσεις βόλεϋ και μπάσκετ, τρία γήπεδα τένις, χώρους αθλοπαιδιών, γήπεδο ποδοσφαίρου και κολυμβητήριο. Στην Τρίπολη δραστηριοποιούνται πάνω από 40 αθλητικά σωματεία που αφορούν όλους τους αθλητικούς τομείς: στίβο, ποδηλασία, κολύμβηση, ορειβασία, πολεμικές τέχνες, άρση βαρών και ποδόσφαιρο, με τον Αστέρα Τριπόλεως και τον Παναρκαδικό. Διαθέτει επίσης σκοπευτικούς ομίλους και αερολέσχη. Στο όρος Μαίναλο βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο της Οστρακίνας.