Να εκεί θα με βρεις. Στο μαλακό μαξιλάρι που αγκαλιάζεις να κοιμηθείς. Στο πάτωμα που σε δρόσισε όταν κάηκαν τα πόδια σου στην ορθοστασία. Εκεί θα με βρεις, σε καθρέπτη μουντό που αγαπάει την αλήθεια. Σε πρόσωπο χωρίς χρώματα και σκιές που μιλάει με σιωπή.
Θα με βρεις στο παγκάκι ξαπλωμένη με ένα βιβλίο στο χέρι γιατί τελικά οι παλιές σελίδες είναι το μέλλον μου, εκεί θα βρω τις πυγολαμπίδες του λησμονημένου μου εαυτού. Θα με βρεις να χαμογελώ διαλέγοντας σαμπουάν στο σούπερμαρκετ γιατί έχει μια συγκεχυμένη γλύκα τελικά να έχεις πολλές επιλογές αρκεί να μην ψάχνεις για σαπούνι στο ράφι με τυριά.
Θα με βρεις καθισμένη παρέα με το βλέμμα ζωής γιατί όλα χωρούν στα μάτια μας και τίποτα δε φτάνει το ανάστημα της ψυχής. Θα με βρεις ήσυχη γιατί ναι, μέσα μου παίζει μελωδία και θέλω επιτέλους να την ακούσω. Θα με βρεις μόνη μα όχι μονάχη.
Κρατούν καλή παρέα όλα γύρω σου αν μάθεις τη συντροφιά τους. Μην ψάξεις πολλούς ανθρώπους για κυτταρογένεση. Βρες έναν και τα έχει όλα σε ένα κύτταρο του.
Θα με βρεις εκεί που θα νομίζεις πως τρελάθηκα, παραξένεψα και στένεψα τη ζωή μου μα όχι… Εκεί που θα με βρεις, δεν έχει στενότητα, έχει ευρυχωρία.
Γιατί έμαθα… Ξεκινάς με όσα θέλεις, συνεχίζεις με όσα κάνεις και στο τέλος, ζεις για πάντα με όσα είσαι. Κι εγώ σου λέω, εκεί που θα με βρεις, ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ.
