Δεν μπορείς ν’ αλλάξεις την αλλαγή. Είναι το μόνο που δεν αλλάζει. Μεγαλώσαμε και όλα μεγάλωσαν μαζί μας, μα μερικοί προσπάθησαν να παγώσουν τον χρόνο. Όποιος προσπάθησε να μείνει ίδιος, ξεγέλασε τον εαυτό του.
Χώρες ναυάγησαν επειδή δεν άλλαξαν ή προσποιήθηκαν πως δεν χρειάζεται ν’ αλλάξουν. Άριστοι μαθητές απέτυχαν στο μάθημα της ζωής γιατί πίστεψαν, πως οι εξετάσεις θα είναι μόνο στα θρανία κι όχι στην προσωπικότητα. Αιώνιοι φοιτητές έγιναν μόνιμοι βρυκόλακες σε θέσεις δημοσίου, παντρεμένοι που νόμισαν πως αν «δέσεις» τον γάιδαρό σου θ’ αλυσοδέσεις τις ψευδαισθήσεις με βουλοκέρι μα είναι το αντίθετο.
Ο γάιδαρος ούτε πετάει μα ούτε και δένεται στην αγάπη. Προχωράει κι ας πάει αργά. Έχεις και τους γονείς που έβγαλαν στο πεζοδρόμιο τις ψυχές των παιδιών τους όταν τις καθήλωσαν στους δικούς τους φόβους να εξελιχθούν, να μεγαλώσουν μαζί τους, να εκπαιδευτούν στο καινούργιο, στο διαφορετικό και στο επόμενο.
Έχεις κι έναν εαυτό που δεν λησμονεί ποτέ αγιάτρευτες πληγές και τις εμφανίζει σαν τυφλοπόντικας. Όποιος νομίζει πως δεν αλλάζει διαπράττει έγκλημα. Με ό,τι μεγαλώνεις, μεγαλώνει ΚΑΙ ΑΥΤΟ μαζί σου. Κι αν πείσεις τον εαυτό σου πως δεν χρειάζεσαι άλλη εξέλιξη, πρόσεξε τον ήλιο. Ακόμη κι αν βρεθείς στο ίδιο σημείο κάθε φορά, ποτέ δεν θα δεις το ίδιο ακριβώς ηλιοβασίλεμα. Η ψυχή έχει κίνηση, ποιος μπορεί ποτέ να τα βάλει μαζί της;
