Στα τρία χρόνια αρχίζει η δυνατότητα του παιδιού να σκέφτεται ότι ΚΑΤΙ σκέφτεται. Το ξέρατε; Φοβερό ε; Στα τρία μας χρόνια αναγνωρίζουμε επιτέλους πως μέσα μας ένα μυαλό υπάρχει, οδηγεί και βάζει σημάδια να ξαναβρεί τον εαυτό του την επόμενη μέρα. Τότε είναι που γεννάται η “ΜΕΤΑΓΝΩΣΗ”.
Στα τρία μας χρόνια διαφεύγουμε της πρωτόλειας φύσης και μεταβαίνουμε σε κάτι πιο εξειδικευμένο, σε κάτι που εξανθρωπίζει τον άνθρωπο και τον διαχωρίζει από τα ζώα. Απίστευτο; Στα τρία μας χρόνια γινόμαστε κάτι παραπάνω από ζώα, αναλαμβάνουμε ευθύνη για όσα κάναμε γιατί πλέον δυνάμεθα να τα παρατηρούμε και να τα κρίνουμε ως καλά ή κακά. Αποκτούμε εποπτική σκέψη στα τρία, γινόμαστε ηθικός δορυφόρος του εαυτού μας που μόλις χαθεί το σήμα, κάποιος συναγερμός θα σημάνει.
Καμία δικαιολογία δεν έχει ο άνθρωπος στα 20, στα 30 και άνω. Αν μπορείς από τα τρία να διαβάσεις τον εαυτό σου σαν βιβλίο σε μία βιογραφία, τότε σίγουρα μπορείς να κάνεις σωστή βιβλιοκρισία. Όποιος την αποφεύγει, παύει να είναι άνθρωπος.
