Προκαλέστε την στα παιδιά σας. Ξαφνιάστε τα με αιφνίδια “Σ’αγαπώ γιατί έτσι θέλω!”, και μετά κάνετε τον αδιάφορο. Κάντε μία τρέλα μπροστά τους, χορέψτε MILI VANILI από το παρελθόν της εφηβείας να σας δουν χαρούμενους και ας τους φωνάζατε λίγο πριν.
Κλάψτε μπροστά τους και πείτε ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί, παραδεχτείτε πως κάνατε βλακείες μικροί και ότι αν χρειαστεί να κάνουν βλακείες και τα παιδιά σας θα είστε εκεί να τους το θυμίσετε. Κάνετε το αντίθετο από αυτό που φοβούνται να κάνετε κι ας μην το λένε. “Μπαμπά μη με φιλάς μπροστά στους φίλους μου, ντρέπομαι”. Απαντήστε με χαμόγελο και δώστε φιλί στον αέρα επιτόπου.
Βγάλτε τα παιδιά από το λήθαργο της διανόησης και βάλτε τα σε τόπο χλοερό γεμάτο συναίσθημα, κοπανήστε τον εαυτό σας με μαξιλάρια μια φορά να δουν ότι μπορείς να χτυπήσεις τον εαυτό σου αρκεί να μην είναι μαστίγιο αυτό που κρατάς.
Πείτε “Δεν ξέρω” όταν δεν ξέρετε, πείτε “φοβάμαι” όταν φοβάστε, πείτε “έχεις δίκιο” όταν έχουν και “έχεις άδικο” όταν έχουν. Ενσυναίσθηση σημαίνει ζωή μέσα, ζωή έξω και ζωή ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.
Μη φοβάστε σύγκρουση με το “εγώ”, να φοβάστε πιο πολύ τη σιωπή του παιδιού. Κάτι βράζει και θα το δείτε αφού πήξει και ίσως να είναι και αργά.
Ενσυναίσθηση παρακαλώ, θέλω κάθε μέρα, κάθε στιγμή και ας με πουν και τρελή. Μεταδώσετε την αίσθηση για να γίνει ενσυναίσθηση κι ίσως μια μέρα μετουσιωθεί σε αγάπη.
