Το νησί της Ιθάκης κατοικείται συνέχεια εδώ και έξι χιλιάδες χρόνια, ακόμα και κατά τις περιόδους της μεγαλύτερης παρακμής δεν ερημώθηκε ποτέ. Ερείπια κτιρίων στην περιοχή της Β. Ιθάκης αποδεικνύουν ζωή από τη Νεολιθική Περίοδο Το νησί της Ιθάκης ήταν πρωτεύουσα του κράτους των Κεφαλλήνων που περιελάμβανε τα γύρω νησιά και τμήματα της ηπειρωτικής Ελλάδας και υπήρξε ένα από τα πιο ισχυρά κράτη της εποχής. Στα έπη του Ομήρου Ιλιάδα (1193 – 1184 π.χ.) και Οδύσσεια (1184 – 1174 π.χ.) που αναφέρονται στον τελευταίο αιώνα της περιόδου έχουμε πλήθος από πληροφορίες που αφορούν την πολιτική, την πολιτιστική και κοινωνική ζωή.
Κατά τη μυθολογία, ο Αρκείσιος, γιος του Κέφαλου και της Άρκτου, κατέλαβε τα νησιά Κεφαλλονιά και Ιθάκη από τους Τηλεβόες και έγινε βασιλιάς των Κεφαλλήνων, με έδρα του βασιλείου του την Ιθάκη. Ο Αρκείσιος παντρεύτηκε την Χαλκομέδουσα και απέκτησαν τον Λαέρτη, ο οποίος τον διαδέχθηκε στη βασιλεία. Αυτός παντρεύτηκε την Αντίκλεια κόρη του Αυτόλυκου, η οποία γέννησε τον Οδυσσέα, που έμελε να γίνει ο πολυθρύλητος βασιλιάς της Ιθάκης. Ο Οδυσσέας παντρεύτηκε την Πηνελόπη και απέκτησαν τον Τηλέμαχο. Οι πιο αξιόπιστες μαρτυρίες για την αρχαία Ιθάκη είναι του Ομήρου και τις αντλούμε από την “Οδύσσεια”, με την μορφή των τοπονυμίων και λεπτομερειών γεωγραφικών περιοχών του νησιού. Ο Όμηρος γνώρισε καλά την Ιθάκη και έμαθε την ιστορία του Οδυσσέα διότι, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, έζησε στο νησί φιλοξενούμενος από τον Μέντορα τον Ιθακήσιο Το 1500 π.Χ. περίπου, η Ιθάκη ήταν πρωτεύουσα ενός μεγάλου κράτους, που επεκτεινόταν στην Κεφαλλονιά, Λευκάδα, Ζάκυνθο και ακόμα και στα παράλια της Αιτωλοακαρνανίας.
To νησί κατακτήθηκε από τους Δωριείς, Κορινθίους και 180 π.Χ. περίπου εθεωρείτο υποταγμένο στους Ρωμαίους. Από το 300 έως το 1185 μ.Χ. ανήκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και γύρω στα 1185 οι Νορμανδοί κατέλαβαν το νησί. Το 1204 το παραχώρησαν στους Βενετσιάνους Ορσίνι. Το 1537 τους διαδέχτηκαν οι επίσης Βενετσιάνοι Τόκοι μέχρι το 1479 όπου κατακτήθηκε από τους Τούρκους και η Ιθάκη μετά από λεηλασίες, φόνους και καταστροφές, απόμεινε σχεδόν έρημη! Από τους κατοίκους της, άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι έφυγαν και άλλοι πέθαναν από τις κακουχίες και τις αρρώστιες. Το 1504 η Τουρκία πούλησε το νησί στη θαλασσοκράτειρα Βενετία. Οι Βενετοί πολέμησαν την πειρατεία και φρόντισαν να πυκνώσει ο πληθυσμός του νησιού. Η κυριαρχία τους κράτησε 293 χρόνια, δηλ. από το 1504 έως το 1797 . Οι Ρωσοτουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν το νησί από 1798 μέχρι το 1807, όπου έγινε συνθήκη και παραχώρησε τα δικαιώματα της στη Γαλλία. Η Ιθάκη πέρασε πάλι στα χέρια των Γάλλων, αλλά μόνο μέχρι το 1810 που την κατέλαβαν οι Άγγλοι μαζί με τα άλλα Ιόνια νησιά. Στις 21 Μαίου 1864 έγινε η ένωση της Ιθάκης και των λοιπών Επτανήσων με την Ελλάδα.
Η Ιθάκη έχει πεντακάθαρα γαλανά και διαυγή νερά. Καμία από τις παραλίες της δεν θα σας απογοητεύσει, με την πιο γνωστή Πλατιά Άμμο, με την ολόλευκη ψιλή άμμο, η οποία βρίσκεται στις Αφάλες, στο βαθύ κόλπο στα βόρεια της Ιθάκης. Οι υπόλοιπες παραλίες έχουν βότσαλα, ενώ η πιο πολυσύχναστη είναι το Φιλιατρό, ενώ άλλες υπέροχες παραλίες είναι στην Πόλη, η Παραλία στο Σταυρό, τα Καρβούλια, ο Άσπρος Γιαλός, η Λεύκη στον Άη Γιάννη.
Όσοι πάλι προτιμούν την ησυχία υπάρχουν αμέτρητες παραλίες όπως τα Καμίνια, τα Μυρτερά, οι παραλίες στον κόλπο των Αφαλών, οι Αλυκές, το Πέρα Πηγάδι, ενώ υπάρχουν και πολλές άλλες που μπορεί να τις προσεγγίσεις μόνο με σκάφος, όπου μπορείτε να απολαύσετε την απόλυτη απομόνωση και ηρεμία.
Αφήστε σχόλιο