Το όνομά της η Λευκάδα το πήρε απ’ το ακρωτήριο Λευκάτα η αλλιώς Κάβος της Κυράς, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του νησιού. Το ακρωτήριο στην αρχαιότητα ονομαζόταν Λευκάς πέτρα ή Λευκάς άκρα. Ένας μύθος λέει ότι η ποιήτρια Σαπφώ, απ’ τη νήσο Λέσβο, πήδηξε απ’ το βράχο του ακρωτηρίου για να απαλλαγεί απ’ τον έρωτά της για τον Φάωνα. Κοντά σ’ εκείνη την περιοχή υπάρχει και ο ναός του θεού Απόλλωνα, στον οποίον είναι αφιερωμένος ο λευκός βράχος. Πιο παλιά το νησί ονομαζόταν Αγία Μαύρα παίρνοντας το όνομα αυτό απ’ τον ομώνυμο ναό που ήταν κτισμένος μέσα στο κάστρο της Αγίας Μαύρας, το οποίο βρίσκεται απέναντι απ’ την πόλη της Λευκάδας και το οποίο αποτελούσε πρότυπο οχυρωματικής τέχνης. Για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα η πόλη της Λευκάδας ήταν κτισμένη γύρω απ’ αυτό το κάστρο, αργότερα όμως οι Βενετοί τη μετέφεραν στη σημερινή της θέση.
Η Λευκάδα μαζί με την Εύβοια είναι τα δυο μοναδικά νησιά στην Ελλάδα στα οποία η πρόσβαση γίνεται οδικώς, αφού συνδέεται με την Αιτωλοακαρνανία, με μια πλωτή γέφυρα μήκους περίπου 20 μέτρων, με την οποία πιθανολογείται ότι ενώνονταν στην αρχαιότητα.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα πρώτα δείγματα πολιτισμού στο νησί υπάρχουν απ’ την παλαιολιθική εποχή. Από ανασκαφές που πραγματοποίησε ο Γερμανός αρχαιολόγος Βίλελμ Ντέρπφελντ στην περιοχή του Νυδρίου, ανακάλυψε ευρήματα απ’ την εποχή του Χαλκού (2000 π.χ.) και διατύπωσε τη θεωρία ότι η Λευκάδα είναι η Ομηρική Ιθάκη.
Το νησί αποτελεί ολόκληρο ένα φυσικό αξιοθέατο με παραθαλάσσιους οικισμούς αλλά και ορεινά χωριά, κτισμένα μέσα στην καταπράσινη φύση. Τα βουνά του νησιού αποτελούν σημαντικούς βιότοπους στους οποίους ζουν και αναπτύσσονται πολλά σπάνια είδη φυτών, πτηνών και θηλαστικών ενώ εκεί συναντώνται δεκάδες σπήλαια, καταρράκτες και πηγές.
Η Λευκάδα έχει υπέροχες παραλίες απαράμιλλης ομορφιάς οι οποίες κατατάσσονται στις ομορφότερες της χώρας αλλά και ολόκληρης της Μεσογείου. Στις δυτικές ακτές του νησιού, η διάσημη παραλία Πόρτο Κατσίκι έχει κατά καιρούς ψηφιστεί από διεθνή τουριστικά περιοδικά ως η ομορφότερη παραλία της Μεσογείου.
Εκτός από τις φανταστικές παραλίες της, φημίζεται και για τα περίφημα κεντήματα και υφαντά που κατασκευάζουν οι γυναίκες, κυρίως στην περιοχή της Καρυάς. Παραδοσιακά πιάτα της λευκαδίτικης κουζίνας είναι το μπουρδέτο, ο μπακαλιάρος μπιάνκο, η μαριδόπιτα, το φρυγαδέλι και διάφορες πίτες.
Αφήστε σχόλιο