Η Ιστορία μας

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ: ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑ

Το νησί πήρε το όνομά του από τον μυθικό Κέφαλο, που έφτασε στο νησί πρόσφυγας από την Αθήνα ή από το ελληνικό φύλο των Κεφαλλήνων ή Κεφαλλάνων. Στα Ομηρικά κείμενα το νησί εμφανίζεται με άλλες ονομασίες όπως Δουλίχιον, Σάμος ή Σάμη. Παρ’ όλα αυτά ο Όμηρος αναφέρει σαφέστατα ότι ο λαός στον οποίο ηγείται ο Οδυσσέας, είναι οι Κεφαλλήνες.
η Κεφαλονιά είναι το νησί του μυστηρίου και των παράξενων φαινομένων. Το νερό της θάλασσας εξαφανίζεται κάτω από το Αργοστόλι, στις αποκαλούμενες Καταβόθρες, και καταλήγει στο ατμοσφαιρικό σπήλαιο της Μελισσάνης όπου το νερό της λίμνης δημιουργεί τιρκουάζ αντανακλάσεις στα τοιχώματα του σπηλαίου. Ο μύθος λέει ότι κάθε χρόνο τον δεκαπενταύγουστο ακίνδυνα φιδάκια πηγαίνουν στην εκκλησία της Παναγίας στο Μαρκόπουλο και ότι ο Άγιος Γεράσιμος, ο προστάτης του νησιού, έχει μερικές φορές φύκια στα πόδια του επειδή επισκέπτεται τα γειτονικά νησιά. Είναι αλήθεια όμως ότι στην Κεφαλονιά υπάρχουν κατσίκες με χρυσά δόντια, χελώνες καρέτα- καρέτα που χαιρετούν τους τουρίστες στη λιμνοθάλασσα του Κούταβου στο Αργοστόλι και το βουνό Αίνος είναι μαύρο αντί για πράσινο!
Το έδαφος του νησιού είναι πλούσιο σε μέταλλα, δημιουργεί την χρυσαφή απόχρωση στα δόντια των κατσικιών. Οι σπάνιες χελώνες καρέτα-καρέτα επιλέγουν πολλές από τις παραλίες στο νησί για να γεννήσουν τα αυγά τους, οπότε είναι αρκετά σύνηθες να δείτε προστατευμένες φωλιές σε κάποιες από αυτές. Η μαύρη ελάτη που είναι αυτόχθονο φυτό της Κεφαλονιάς φυτρώνει στον Αίνο και δίνει το μαύρο χρώμα στην κορυφή του. Άγρια άλογα ζουν στις πλαγιές του και σπάνιες φώκιες μονάχους- μονάχους στις θαλάσσιες σπηλιές του νησιού.
Ο καταστροφικός σεισμός του 1953 που έπληξε το νησί, το κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά αλλά η Κεφαλονιά κατάφερε να αναγεννηθεί από τις στάχτες της και να γίνει πόλος έλξης τουριστών τόσο από την Ελλάδα όσο και από όλον τον κόσμο, χωρίς να χάσει τον αυθεντικό της χαρακτήρα. Οι περισσότερες παραλίες είναι άθικτες και προσφέρουν μαγευτικά τοπία και ήρεμη ατμόσφαιρα. Το σήμα κατατεθέν της Κεφαλονιάς είναι η παραλία του Μύρτου, όμως υπάρχουν και άλλες παραλίες που ξεχωρίζουν, όπως η Αντίσαμος στη Σάμη, όπου γυρίστηκε το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι, η Μεγάλη Πέτρα ή αντιάβυθος,η οποία είναι προέκταση της Αβύθου όπου χωρίζεται με βράχια. Είναι ρηχή παραλία με γαλάζια νερά και κατά μήκος της υπάρχουν πολλά βράχια που δημιουργούν περίεργους σχηματισμούς. Ήσυχη παραλία χωρίς την βοή της πολυκοσμίας γι’αυτό την προτιμούν και για γυμνισμό.
Το νησί πήρε το όνομά του από τον μυθικό Κέφαλο, που έφτασε στο νησί πρόσφυγας από την Αθήνα ή από το ελληνικό φύλο των Κεφαλλήνων ή Κεφαλλάνων. Στα Ομηρικά κείμενα το νησί εμφανίζεται με άλλες ονομασίες όπως Δουλίχιον, Σάμος ή Σάμη. Παρ’ όλα αυτά ο Όμηρος αναφέρει σαφέστατα ότι ο λαός στον οποίο ηγείται ο Οδυσσέας, είναι οι Κεφαλλήνες.
Ερείπια των ισχυρών αρχαίων πόλεων έχουν βρεθεί σε πολλές περιοχές στο νησί, εντυπωσιακοί μυκηναϊκοί τάφοι ενισχύουν τη θεωρία που θέλει τον περιβόητο βασιλιά της Ιθάκης, Οδυσσέα, να έχει θαφτεί στην Κεφαλονιά και πολλοί αρχαίοι θησαυροί εκτίθενται στο Αρχαιολογικό μουσείο του Αργοστολίου.
Η Κεφαλλονιά έχει το δικό της λεξικό:
Αβάντι = εμπρός   –   Αβαρία = ζημιά,   –   Αγγελώθηκα = το τσίμπημα από το αγκάθι   –   Αηπάνου = πάνω, πχ. μου πήρε την αηπάνου μεριά, το απάνου μέρος   –   Αντίο μαρτσέλλο = «φέξε μου και γλίστρησα»   –   Αντιστελώνω = η αντίσταση με τα πόδια  -Αξάγκλια = η γυναίκα που είναι αχτένιστη   –   Απίκου = επί τόπου, στη θέση, έτοιμος   –   Αστεντούε = δια ης βίας, με το έτσι θέλω, οπωσδήποτε   –   Βασταγούρι = γάιδαρος   –   Δελέγκου = αμέσως, γρήγορα   –   Έφαε τ΄ατσάλια = «χάλασε τον κόσμο»   –  Ζόρκος = γυμνός   –   Ζουρλοπαντιέρα = τα ζωηρά κορίτσια, τα επιπόλαια   –   Κανιάζω = κλείνει ο λαιμός μου από την πολυλογία   –   Καταποτήρας = τι κατέβασε ο καταποτήρας σου! Φαταούλας   –   Καυκιά = το πέτρινο ή ξύλινο βαθουλό σκεύος που κοπανίζουν την παραδοσιακή σκορδαλιά   –   Κορέλι = χάντρα   –   Λιγκόνι = μυρμήγκι   –   Μαλεβράσι = αναστάτωση   –   Μορόπουλο = κολοκυθάκι   –   Μπαμπαφίοι = κάτι χωρίς γούστο   –   Μπάρτσα = γίδα με κέρατα   –   Ξεσφαΐζομαι = πέφτω και χτυπάω, τσακίζομαι   –   Πάρτε διαόλοι βάγια = ασυδοσία   –   Ριγανάδα = παραδοσιακό φαγητό με βρεγμένο ψωμί, λάδι και ρίγανη   –   Σίκλος = κουβάς   –   Σκλεπούνι = μικρό κουνούπι   –   Σπαβέντο = τρομάρα
  Ολόκληρο το λεξικό μπορείτει να το βρείτε στην ιστοσελιδα
http://www.spartia.gr/download/KefalonianDictionary.pdf

Αφήστε σχόλιο