ΚΑΡΚΙΝΟΣ : Τρομάξατε; Όχι δεν είμαι η υπέρβαρη κακοβαμμένη ξανθιά κυρία στις εκπομπές που διηγείται τις αδικοχαμένες προβλέψεις, που μοιάζουν λεία στα νύχια των απελπισμένων που ακόμη ψάχνουν τον εαυτό τους ανέξοδα, ανώδυνα και δειλά.
Να τρομάξετε γιατί είμαι εκείνη που μιλά για καρκίνο που τρώει σάρκες και πηδά από μέρος σε μέρος μήπως και δεν τον καταλάβουμε με την πρώτη. Είμαι εκείνη που θα πει πως καρκίνος έγινε η ζωή μας γιατί ζήσαμε πιο πολλά ψέμματα απ’ όσα αντέξαμε να ονειρευτούμε. Ζήσαμε πιο πολλή ακτινοβολία απ’ όση αντέξαμε να βάλουμε σαν σκοινιά με ρούχα κρεμασμένα ανάμεσά μας.
Κάποτε ακτινοβολούσαν οι άνθρωποι στα μπαλκόνια με τις καλημέρες τους και τώρα τη βλέπεις να περνά μες στα σωθικά μας χωρίς απλωμένα ρούχα, χωρίς τίποτα. Ούτε μία καλημέρα. Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ. Καρκίνος είναι η απουσία ζωής και πιστέψτε με δεν τον έχουν απαραίτητα οι καρκινοπαθείς.
Φοβηθήκαμε τόσο τα παράσιτα και τους ιούς μες στο σώμα μας και του δώσαμε το φόβο μας σανίδα να πλεύσει. “Μετάσταση” σου λένε κι απορείς…ΜΕΤΑ + ΣΤΑΣΗ γιατί; Δεν αρκούσε η μία; Θα το μάθαινα και μ’ αυτήν! Καρκινοπαθείς είμαστε όλοι όταν ζήσαμε στο ψέμα, όταν δεν μας έφτασε μια ζωή να μας φύγει ο θυμός. Καρκινοπαθείς είμαστε ΟΛΟΙ όσοι νομίζουμε πως σε μας δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί γιατί τάχα προσέξαμε παραπάνω. Καρκινοπαθείς είμαστε ΟΛΟΙ κι απλώς παλεύουμε στη χημειοθεραπεία πού και πού.
Κι αν πέσει και κανένα μαλλί μη φοβηθείτε, ποιος ασχολείται με τρίχες;
