Να είστε λιγο πιο επιεικείς με τον εαυτό σας όταν ξυπνάτε το πρωί και όλα μοιάζουν να μουδιάζουν τον εγκέφαλο απ’ το άγχος. Να είτε λίγο πιο επιεικείς γιατί όποιος μεγαλώνει μόνος του παιδί, είναι τετραπέρατος γιατί βρίσκεται πέρα και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Να είστε πιο επιεικείς και γενναιόδωροι με τον εαυτό σας όταν μέμφεστε που βρήκατε λάθος σύντροφο, ακατάλληλο πατέρα ή ανάρμοστο εαυτό για οτιδήποτε γιατί κάποιοι δεν είχαμε και τις καλύτερες ζωές, τι να κάνουμε τώρα;
Να είστε πιο επιεικείς με τον εαυτό σας για ό,τι δεν ζήσατε ακόμη και χρωστάτε στο εγώ σας γιατί και αυτό έχει ημερομηνία λήξης μας θέλει τον «Γερμανό» του. Να είστε πιο επιεικείς όταν αναρωτιέστε αν είστε η μύγα μες στο γάλα που χωρίσατε γιατί όποιος χώρισε, ένιωσε τη διάσπαση του ατόμου μες στη ψυχή του σαν σε χημείο με τρελούς επιστήμονες κι όμως έμαθε πολλά μέσα απ’ τις εκρήξεις.
Να είστε πιο επιεικείς με ο,τι φαίνεται τώρα άβολο, στραβό και αβέβαιο γιατί ναι, καλό θα ήταν να ήμασταν με εκείνον ή εκείνην μα τελικά σε αυτούς είχαμε προδώσει κάτι από εμάς. Να είστε λίγο πιο επιεικείς με την γκρίνια που έχετε όταν η αγάπη μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός γιατί στο θερινό σινεμά σπάνια πας για την ταινία, και σχεδόν πάντα για τον έρωτα.
Μην παρατάτε τα όνειρα για έναν εαυτό που ξέρει να είναι όρθιος κι ας μην είναι τόσο καλά χτενισμένος. Να είστε λίγο πιο επιεικείς με το παιδί μέσα σας γιατί μόνο έτσι θα είστε και με τα παιδιά σας.
